سیاسی نمودن دین اسلام از سال هفتاد ونه میلادی در ایران پس از سرنگونی رژیم پهلوی که حاکم بی قیدوشرط در منطقه بود و رفاه نسبی قابل توجهی برای اکثرایرانیان آورده بود، نه تنها شروع دوره تازه ای برای تاریخ ایران بلکه شروع حرکتی بود که سالها بعد مشخص شد که هدفش نابودی نظم حاکم بر دنیا و استقرار یک نظام جدید بوده .کسانیکه باشعار اسلام تمامی نظم حاکم بر سیستم ایران را بهم زدند بعدها با عملکردشان اثبات نمودند که از اهداف اولیه ایشان گرفتن نقش رهبری منطقه از ایران و واگذارنمودن آن به ترکیه بوده است.همچنین نابود نمودن سعادت نسبی ایرانی ها و به پائین کشاندن ایشان از هر جهت در تمامی شئون تاجائیکه حسرت احوال فرزندان عثمانی را بخورند.
*
صرف مداخل نمودن دین در سیاست نشاندهنده اهداف متفاوتی است که طراحان اصلی این کار در پی آن بوده اندوما بدلیل اعتقاد به سیاست کاملا جدای از دین نمیتوانیم و نمی بایست بی تفاوت از مظاهر دینی که ج.ا از آنها استفاده نموده بگذریم.اگربخواهیم از حقیقت آنچه بر ایران گذشته اطلاع داشته باشیم بهتراست به شعارهای ایشان ، نسبت مطابقن آن با اسلام و مذهب رسمی ایران، و جهت گیریهای ایشان توجه کامل نمائیم.
یکی از اولین اقدامات ایشان حذف شیروخورشید از پرچم ملی ایران بود که نه تنها نمادی سیاسی نبود بلکه با شمشیر-ذوالفقاری-که در دست شیر بود نشان دهنده شیر همواره غالب خدا یعنی علی بن ابیطالب بوده است.
بجای آن نمادی گذاشته شد که اصرار داشتند که همه بپذیرند که طرحی از کلمه توحید-لااله الا الله- میباشد.
برفرض اینکه چنین هم باشد و این ربطی به نماد سیکها -که عثمانیها خیلی دوستشان دارند-نداشته باشد[این واقعیتی اثبات شده است که دلیل کوتاه نکردن موی سر از سوی سیکها نوعی اعتراض به وجود مسلمانان بوده و ایشان میگویند تا وقتی یک مسلمان زنده باشد ما موهای خودرا کوتاه نخواهیم نمود.] میبایست به پیامهای دیگر موجود در آن توجه نمود.
خداوند در قران کریم در آیات صدوچهل و نه تا صدوپنجاه و یک از سوره نسا میفرمایند:
"بدون تردید آنانکه به الله و رسولان او کفر میورزند قصد دارند بین الله و رسولانش فاصله و دوری ایجاد نمایندو چنین میگویند :ما به برخی ایمان داریم و به بعضی از آن-دین- کفر میورزیم.و قصد دارند راهی بین این دو-راهیکه خدا و رسولانش ارائه داده اند-اتخاذ نمایند.آنان همان کافران حقیقی هستندو ما برای کافران عذاب دردناکی مهیا مینمائیم."
در شرح نزول این آیات هست که برخی از یهود که بدلیل برتری طلبی بر دیگر اقوام نمیخواستند دین اسلام را بپذیرند واما از طرفی بدلائل زیاد حقانیت آن را نیز ثابت شده مییافتند مبادرت به این کار نمودند. گفتند ما الله را قبول داریم اما پیامبری محمد-ص- را نمیپذیریم. ایشان بودند که گفتند ما تنها میگوئیم لااله الاالله ولی نمیگوئیم محمد-ص-رسول الله .از همان روز بود که جدا ذکر نمودن کلمه توحید در چنین موقعیتهائی منع گردید. تا همگان بدانند که چه کسانی هستند که میخواهند با جدا کردن خدا و رسول مکرمش در واقع ریشه دین را بسوزانند.
*
دراینجاست که باید یادآوری نمائیم که پس از سال هفتادو نه میلادی بود که اظهار دشمنی ها نسبت به رسول خدا-ص- در گوشه و کنار دنیا آغاز شد.-وعموما از سوی رسانه های خاص که صاحبانشان ظاهرا یهودی میباشند تقویت شد.تا جائی که میروند تا حتی بردن نام ایشان را هم تقبیح نمایند.