بهترین ،دموکراسی است ...بعد از آن رژیم بعث می آید... صلاح الد

برای تحصیل شناخت واقعی عثمانیان راهی بهتر از زندگی با ایشان نیست.اگر چه شخص در

این مسیر با سختی ها و وقایع بعضا غیر قابل باوری روبرو میشود اما در نهایت نتایجی

که بدست میاورد برای نجات آینده بشریت نقشی بزرگ بازی خواهد کرد.

واقعیت اینکه عثمانیان غیر خود را اصولا قابل انسان نامیدن ندانسته و با تمام وجودشان ایمان

دارند که این قوم به هر قیمتی که شده -تاکید میکنم به هر قیمتی- و با هر وسیله ای شده

میباید بر تمام اقوام روی زمین فرمانروائی نمایند، چیزی است که اساس ومحور تمامی

افکار و اعمال شخصی و جمعی ایشان را شکل میداده و خواهد داد.

 

عشق عمیق عثمانیان به صدام و رژیم او نه تنها برای این بوده که او پیش مرگ عثمانیان شد

در راه جنگ با ایران بلکه در اساس این عشق عمیق شباهت ماهوی رژیم های دو کشور را

میبینیم. اگر چه ترکهای عثمانی تلاش میکنند ظاهر دموکراتیک کشور خود را برای تبلیغات

و تزئئین ویترین خود استفاده نمایند اما در میان خودشان داستان شکل دیگری دارد.

در میان خود ،ایشان رژیم خود را بیش از هر نوع دیگر ،رژیمی بعثی میدانند.و اگر روزی

علنی شود که مبدع رژیمهای بعثی منطقه ترکهای عثمانی بوده اند هیچ تعجب نکنید.

تمامی شواهد و قرائن حکایت از این دارد که تلاش عثمانیها بر اساس استقرار رژیمهای در

اصل بعثی و بظاهر دموکراتیک در منطقه است. آنچه که در ایران نیز شاهد آن بوده ایم. رژیمی

که با نام اسلام و در اصل برای نابود کردن آن در ایران استقرار یافت پس از استحکام ریشه ها

در نیروهای نظامی سیاسی اطلاعاتی و اقتصادی ایران ، اکنون ابائی ندارد که بگوید

بزور اسلحه حکومت را ادامه خواهد داد زیرا همانطور که رئیس جمهور کلیمی الاصل ترکیه گفته

بعد از امریکا ایران مهمترین کشور از جهت منافع عثمانیان است.اما غافلند از اینکه این

بازی ارزان را مردم ایران بهم خواهند زد.

در مقاله انتخاب شده که ظاهری طنزآمیز دارد نویسنده به همان بعثی بودن رژیم اشاره

میکند و در لابلای سطور خصوصیات قابل توجهی از رفتارهای جمعی و فردی این قوم

بدست میدهد.

بهترین ،دموکراسی است ...بعد از آن رژیم بعث  می آید...

صلاح الدین دومان -7 آوریل 2011 روزنامه وطن

این انتخاباتی که در پیش است از همین الآن مثل اینکه در حال وهوای 23 نیسان (یکی از جشنها در عثمانی) قرار گرفته ام درونم پرنشاط....اراده ملی بار دیگر تجلی خواهد کرد.

هموطن از شادی در کوه ودشت بالا وپائین می پرد... دیکتاتورهای عرب از اینها درس

بگیرند.(عثمانیها چون رژیم ایران را زائده ای عثمانی از آن خود میدانند در زمان صحبت

ازدیکتاتورها هیچ حرفی از ایران نمیزنند.-مترجم)

هموطن هر طور که دلش میخواهد جلوی تلویزیون پهن شده بخوابد...کسی سر به سر کسی

نگذارد... از همین حالا تابلوئی که قرار است از انتخابات پیش رو در بیاید مشخص است...

رهبران خواهند نشست و طبق میلشان کله انتخاب خواهند کرد.(کلمه کله به معنای سر در اینجا

کنایه است به جمله ای از اردوغان که کشته شدگان در جنگ با کردهای شورشی را کله نامیده

بود)

کسانی را هم که انتخاب کرده اند به شکل لیستی جلوی ملت میگذارند..ملت هم با عکس العمل های همیشگی خود رای خواهند داد.

اون افراد هم میان در پارلمان قسم یاد میکنند... اراده ملی به این شکل خود را نشان خواهد

داد...چرخ می گردد...

اسم این هم دموکراسی است....

تازه اون هم دموکراسی مبتنی بر تنوع احزاب...

به همین دلیل هم این سیستم تقریبا سی سال است که کار میکند ،یه بنده خدا هم در نمیاد

بپرسه "داداش ...من به کی دارم رای میدم؟اینها که انتخاب شده اند کی هستن؟ چه کسی

را نمایندگی میکنند؟

اسم این هم فرهنگ دموکراسی ماست...