ننویس ، وقتی بنویسی ...
در ترکیه قانون جدید روزنامه نگاری آزاد مشخص
شد: " ننویس ، زیرا وقتی بنویسی نوبت به تو
خواهد رسید ."
وظیفه روزنامه نگار نوشتن واقعیات است.
اما ننویس... حزب حاکم ونخست وزیر را به سئوال
نکش. از آنان انتقاد نکن .از مظلومها دفاع نکن. بدنبال
تحقیق در مورد وقایع تاریک و پشت پرده آنها نباش...
موضوعاتی که فکرت را مشغول نموده را بروی کاغذ
نیاور.فراموش نکن که آزادی مطبوعات در این کشور
به پایان رسیده ... تنها از آزادی مداحی برای حزب حاکم
استفاده کن.... این پیامی است که حکومت به اجتماع و رسانه ها
داده است....
دیروز دوستمان ندیم شنر و احمت شیک که مثل او محقق و روزنامه نگار
است ،پس از بازرسی خانه هایشان دستگیر شدند.
دوغان یورداکول ، مومتاز ییلدیز، ساعیت کیلیچ، که پس
از دستگیری سونر یالچین در اوداتی وی به کارهای او
ادامه می دادند به همراه پروفسور دکتر یالچین کوچوک
دستگیر شدند.
رئیس اتاق وکلای آنکارا ، متین فیزی اوغلو در طول روز
در تلویزیونهای مختلف غیر قانونی و غیر حقوقی بودن
این دستگیری ها را اعلان نمود.
جمعیت روزنامه نگاران رسما اعلان نموده با اتهاماتی که
به این افراد وارد شده هر کسی را در این کشور میتوان
دستگیر کرده و به زندان انداخت.
ترکیه اکنون در نزدیکی انتخابات است.دموکراسی یکبار
دیگر در دوازده هزیران در این کشور به امتحان گذاشته
خواهد شد اما چه فایده که بدون بودن رسانه های آزاد
حق گردش آزاد اطلاعات و اخبار در جامعه زیر پا گذاشتهشده و در اساس و در اصل دموکراسی زیر پا گذاشته شده است.
پس از افشای قتل مهندس موسوی و همسرش بدستور مستقیم
رئیس جمهور ترکیه در بیست و پنجم بهمن ، اربابان عثمانی
حکومت ایران به تلاش افتاده اند که ماسک از صورت نیندازند
و طبق گزارشت موثق دستور اکید به حکومت دست نشانده
خود در ایرات داده اند که به هر طریق شده موضوع قتل
موسوی و همسرش و ارتباط این قتلها با حکومت ترکیه را
از اذهان عمومی ملت ایران پاک نمایند. از همین روست
که با اجرای طرحهای انحرافی قصد به تاخیر انداختن خبر
قتل ایشان را دارند تا مردم ما متوجه نقش ترکیه در این
ماجرا نشوند. درج خبر حضور مهندس موسوی و همسرش
در خانه خودشان در سایت کلمه که کنترل آن بیش از یکسال
است که در دست وزارت اطلاعات میباشد و سپس خبر
اینکه موسوی چند لحظه در حیاط خانه اش دیده شده همه
حاکی از وحشت ترکیه از اطلاع همه مردم ایران در نقشش
در قتل موسوی و همسرش دارد.
بقیه مردم ما نیز بزودی در خواهند یافت که تا یک عثمانی
در ایران باقی باشد و تا حکومت دست نشانده ایشان در ایرلن
حاکم باشد، میهن ما روی آسایش و سعادت نخواهد دید.
چهارشنبه 18 اسفندماه سال 1389 ساعت 02:58 ب.ظ